Θηλασμός και παθολογικές καταστάσεις μαμάς/μωρού

Ο θηλασμός αποτελεί από μόνος του ένα δύσκολο έργο, ένα έργο που δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο όταν η μητέρα ή το βρέφος εμφανίζουν κάποια παθολογικά συμπτώματα. Τα συμπτώματα αυτά παρεμβαίνουν και εμποδίζουν την εγκατάσταση του θηλασμού, την επίτευξη ενός ικανοποιητικού latch-on, την εύρεση μιας άνετης στάσης θηλασμού, την παραγωγή επαρκούς ποσότητας γάλακτος, την κατάποση, και τελικά την σωματική ανάπτυξη και πρόσληψη βάρους του βρέφους.

 

 

Παθολογία του βρέφους

 

  • Βραχύς χαλινός και Αγκυλογλωσσία (Tongue-tie)
  • Υπερτονία ή Υποτονικότητα λόγω προωρότητας ή άλλων νευρολογικών παθήσεων.
  • Κάταγμα κλείδας & άλλες κακώσεις που οφείλονται σε τραυματικό τοκετό και προκαλούν πόνο.
  • Ίκτερος που επιμένει (λόγω εμβρυουλκίας, ασυμβατότητας Rhesus, ανεπάρκειας G6PD, κτλ).
  • Καρδιολογικά προβλήματα (τετραλογία Fallot, στένωση αορτής, σύνδρομα κυάνωσης και διαταραχών ρυθμού, κτλ).
  • Κοιλιοκάκη, Γαλακτοζαιμία & άλλα μεταβολικά σύνδρομα.
  • Αλλεργίες και δυσανεξίες, κολικοί και άλλα προβλήματα του γαστρεντερικού σωλήνα.
  • Λυκόστομα ή / και Λαγόχειλο

 

Παθολογία της Μητέρας

 

  • Κατάθλιψη της Λοχείας
  • Σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλες μυοπάθειες (πχ μυασθένεια Gravis)
  • Θυρεοειδίτιδα Hashimoto, Σακχαρώδης Διαβήτης της κύησης & άλλα μεταβολικά / ορμονικά σύνδρομα που δυσχεραίνουν την γαλακτοπαραγωγή.
  • Προβλήματα θηλών (επαναλαμβανόμενες μαστίτιδες εξαιτίας πληγωμένων θηλών / αγγειόσπασμος / εισέχουσες θηλές κτλ).
  • Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.
  • Αισθητικές ή ιατρικές επεμβάσεις αύξησης / μείωσης μαστού, αλλά και συγγενής υπομαστία ( οδηγούν σε μείωση της παραγωγής γάλακτος ).
  • Ιναδενώματα / κύστες / φλεγμονές του στήθους / Ca μαστού.
  • Επιμόλυνση από ιούς (HpV, Hepatitis, κτλ) και μικρόβια (στρεπτόκοκκος, χρυσίζων σταφυλόκοκκος).

 

Οι καταστάσεις αυτές χρειάζονται σωστή διάγνωση και σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση, προκειμένου να μην αναχαιτίσουν την πορεία του θηλασμού και συνεπώς την ψυχοσωματική ανάπτυξη του βρέφους. Η ψυχολογία της νέας μητέρας αλλά και ο συναισθηματικός δεσμός που θα συνάψει με το μωρό της, καθορίζονται απόλυτα από τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει κατά την μεταγεννητική περίοδο: όσο λιγότερες οι “κακουχίες”, τόσο θα βαίνουν καλύτερα τα πράγματα για την ίδια και το παιδί της.

 

Η Μαία οφείλει να γνωρίζει, όχι μόνο πώς να εγκαταστήσει το θηλασμό όταν όλα βρίσκονται μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια, αλλά κυρίως πώς να αντιμετωπίσει ειδικές προκλήσεις στο θηλασμό: προβλήματα που απορρέουν από παθολογικές καταστάσεις του βρέφους ή της μητέρας. Εκεί που βρίσκεται η πρόκληση, βρίσκεται συνήθως και η μεγαλύτερη ανταμοιβή!